CAN YÜCEL----ANLADIM

Bunca zaman
bana anlatmaya çalıştığını,kendimi bulduğumda anladım. Herkesin mutlu
olmak için başka bir yolu varmış,kendi yolumu çizdiğimde anladım. Bir
tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat, okuyarak,dinleyerek değil..
Bildiklerini bana neden anlatmadığını, anladım.. Yüreğin...de
aşk olmadan geçen her gün kayıpmış, Aşk peşinden neden yalınayak
koştuğunu anladım.. Acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş gözlerden,
Neden hiç ağlamadığını anladım.. Ağlayanı güldürebilmek,ağlayanla
ağlamaktan daha değerliymiş, Gözyaşımı kahkahaya çevirdiğinde anladım..
Bir insanı herhangi biri kırabilir,ama bir tek en çok sevdiği,
acıtabilirmiş, Çok acıttığında anladım.. Fakat,hak edermiş sevilen onun
için dökülen her damla gözyaşını, Gözyaşlarıyla birlikte sevinçler terk
ettiğinde anladım.. Yalan söylememek değil, gerçeği gizlememekmiş
marifet, Yüreğini elime koyduğunda anladım.. ”Sana ihtiyacım var, gel ! ”
diyebilmekmiş güçlü olmak, Sana ”git” dediğimde anladım.. Biri sana
”git” dediğinde, ”kalmak istiyorum” diyebilmekmiş sevmek, Git
dediklerinde gittiğimde anladım.. Sana sevgim şımarık bir çocukmuş,her
düştüğünde zırıl zırıl ağlayan, Büyüyüp bana sımsıkı sarıldığında
anladım.. Özür dilemek değil, ”affet beni” diye haykırmak istemekmiş
pişman olmak, Gerçekten pişman olduğumda anladım.. Ve gurur,
kaybedenlerin,acizlerin maskesiymiş, Sevgi dolu yüreklerin gururu
olmazmış, Yüreğimde sevgi bulduğumda anladım.. Ölürcesine
isteyen,beklemez,sadece umut edermiş bir gün affedilmeyi, Beni af etmeni
ölürcesine istediğimde anladım.. Sevgi emekmiş, Emek ise vazgeçmeyecek
kadar, ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş…

CAN YÜCEL..


ALINTI