OFLAZ : Eksiksiz, tam - Gürbüz, yakışıklı - Becerikli - Eflatun
OGÜN : Belirli gün, bilinen, beklenen gün
OĞAN : Güçlü, kuvvetli
OĞUL : Erkek evlat - Kovandan çıkan arı topluluğu
OĞUR : Uğur - Samimi, içten
OĞUZ : Doğru ve iyi adam, sağlam, güçlü
OĞUZHAN : Oğuzların başı / Mete
OKAN : Anlama, öğrenme
OKAY : Beğenme, takdir etme
OKCAN : Hareketli, canı tez
OKER : Hızlı, hareketli
OKTAR : Ok taşıyıcı / Ok+dar (Bayraktargibi)
OKTAY : Çok hiddetli, kızgın
OLCAY : Şanslı, talihli
OLCAYTO : Bahtı açık, talihli
OLGUN : İşe yarar, ya da yeterli durumagelmiş
OMAÇ : Hedef, amaç
OMAY : Seçkin, seçilmiş
ONAT : İyi, güzel, düzgün, namuslu
ONAY : Uygun bulma
ONGAR : Kurtuluş
ONGUN : Tam - Verimli, bayındır - Kutlu, uğurlu - Gelişmiş, gürbüz
ONUR : Şeref, haysiyet, izzet-i nefs
ONURAL : Şan, şeref kazan
ONURALP : Saygıdeğer, aziz, yiğit
ONURHAN : Onurlu hükümdar
ORBAY : Ordu komutanı
ORÇUN : Ahlak, Töre
ORHAN : Kentin hakimi, yöneticisi
ORHUN : Eski bir Türk devleti, Asyada bir nehir
ORKUN : Or+khun (han) Kentin hanı
ORKUT : Kutlu kent
ORTAÇ : Tepe - Mirasçı - Veliaht
ORTUN : Ortanca kardeş
ORTUNÇ : Ateş renginde tunç
ORUÇ : Müslümanların yeme içmeden vs. uzaklaştıkları bir ibadet
OSMAN : Toy denilen, kazdan büyük bir kuşun yavrusu / Ateş gibi adam
OYTUN : Beğenilen güzel yer / Kutsal
OZAN : Halk şairi
ÖCAL : Öc almaktan, intikal alan
ÖDÜL : Bir başarı ya da iyilik karşılığında verilen armağan
ÖGEDAY : Çok akıllı
ÖĞÜN : Yücel, gurur duy - Zaman, vakit - Kez, defa - Önde, ileride
ÖĞÜNÇ : Övünülecek şey
ÖĞÜT : Nasihat
ÖKER : Akıllı
ÖKKEŞ : Erkek örümcek - Bir dağın adı
ÖKMEN : Akıllı, zeki
ÖKTEM : Güçlü, onurlu
ÖKTEN : Akıllı, bilgili
ÖMER : Dirlik, canlılık yaşam gücü
ÖMÜR : Yaşayış, hayat
ÖNAL : Daima önde olmak
ÖNAY : Ayın ilk günlerindeki durumu, hilal
ÖNDER : Lider, yönetici, şef
ÖNEL : Bir şeyin tamamlanması için verilen süre, vade
ÖNER : Başta gelen - Yön - Sıra
ÖRSAN : Örs gibi sağlam adı olan
ÖRSEL : Örs gibi sağlam el
ÖVÜL : Kendini beğendir, övgü kazan
ÖVÜNÇ : Övünülecek şey
ÖYMEN : Evcimen, evine bağlı
ÖZAL : Özü kırmızı
ÖZALP : Özünde yiğit olan
ÖZAY : Özlü, özü ay gibi aydınlık olan
ÖZBEK : Yiğit, cesur - Bir Türk boyu
ÖZCAN : Candan, içten
ÖZDEMİR : Gerçek, özlü demir
ÖZDEN : Soyu temiz olan
ÖZEN : Dikkat, heves, itina
ÖZER : Özü er olan
ÖZGÜN : Orijinal, diğerlerine benzemeyen
ÖZGÜR : Serbest, hiçbir koşula bağlı olmayan
ÖZHAN : Han soyundan gelen
ÖZKAN : Temiz kan, soylu kişinin kanından gelen
ÖZMEN : Özü iyi, sağlam olan Aydınlık başlangıç
ÖZTÜRK : Soyu Türk olan
ÖZÜN : Hakkıyla kazanılmış ün
ALINTI